DIE AAP EN DIE LUIAARD

In 'n oopte in die middel van die woud het daar twee baie verskillende vriende gewoon: Chico, die ondeunde aap, en Lúcia, die kalm luiaard. Ten spyte van hul teenoorgestelde persoonlikhede, het die twee daarvan gehou om tyd saam deur te bring ... totdat 'n argument eendag alles verander het.

Chico, soos altyd, het van tak tot tak gespring en geskree: "Lucia, jy is so stadig! Hoekom maak jy nie gou en doen iets meer opwindend nie? Die lewe is kort, jy weet?"

Lucia, wat met 'n rustige kyk aan 'n tak hang, het in haar uitgerekte stem geantwoord: "Chico, haas is die vyand van perfeksie. Jy leef so vinnig dat jy nie die skoonheid om jou moet raaksien nie."

"Beauties? Watse beauties?", roep Chico laggend uit. "Ek sien alles terwyl ek spring! En jy, Lucia, is altyd op dieselfde plek. Dit moet baie vervelig wees om jy te wees!"

Lucia slaak 'n lang sug en sê: "Ag, Chico, miskien sien jy dinge, maar *neem jy regtig waar?"

Hierdie vraag het Chico geïntrigeerd gelaat, maar hy het vinnig geantwoord: "So, kom ons maak dit 'n uitdaging! Ek wed ek kan meer vrugte bo-op die bome kry voordat jy by daardie mangoboom daar onder kan uitkom."

Lucia het met 'n kalm glimlag saamgestem: "Oukei, Chico. Maar onthou: nie alles in die lewe is 'n kompetisie nie."

Daarmee het Chico verwoed deur die bome begin spring, op soek na vrugte, terwyl Lúcia haar stadige stap na die mangoboom begin het. Chico het gedink hy sou maklik wen en 'n handvol vrugte in minute insamel. Halfpad het hy egter deur 'n skoenlapper afgelei, sy balans verloor en uiteindelik al die vrugte laat val.

Intussen het Lucia rustig by die mangoboom aangekom en ’n ryp, sappige mango gekry. Sy pluk die vrugte en wag rustig vir Chico, wat heel gekrap en sonder enige vrugte verskyn het.

"Hoe het jy 'n mango gekry?" vra Chico, sy mond.

Lucia het in haar stadige, geduldige stemtoon geantwoord: "Ek het nie gehardloop nie. Ek het net teen my eie pas gegaan en gekom waar ek moes wees. Die lewe is soeter as jy die reis geniet."

Chico het uiteindelik die les verstaan. Hy het besef dat hoewel dit lekker was om vinnig en rats te wees, dit soms belangrik was om stadiger te ry en die oomblik te geniet.

En so het die aap en die luiaard weer vriende geword en van mekaar geleer - Chico het Lucia geleer hoe om meer pret te hê, en Lucia het vir Chico gewys hoe om so nou en dan stadiger te ry.

Hierdie storie herinner ons daaraan dat elkeen sy eie pas het, en daar is waarde in beide spoed en kalmte.

Dankie Google vir die Afrikaanse vertaling